Już radio, a w szczególności telewizja,
zrewolucjonizowały przekaz informacji. Powstanie i rozpowszechnienie się
Internetu nadało informacji nowy wymiar. Przechodzenie między różnymi poziomami
rozwoju społeczeństwa uzależnione było w dużej mierze od rozwoju możliwości
komunikacyjnych. W gospodarce agrarnej podstawą był koń i siła własnych mięśni.
W okresie wczesnoprzemysłowym ogromną rolę odgrywała kolej, co umożliwiło
większą urbanizację, rozwój demokracji i powszechniejszy dostęp do dóbr
kultury. Okres późnoprzemysłowy to upowszechnienie się samochodu jako środka
komunikacji. Umożliwił on koncentrację gospodarki na dobrach konsumpcyjnych i
usługach (za pomocą pociągu nie da się dowieść pizzy). Rozwinęły się także kontakty biznesowe, zintensyfikowane
przez upowszechnienie samolotu[1]. W naszych
czasach, nowy środek transportu to Internet, czyli do niedawna sieć połączonych ze sobą komputerów, a dziś sieć odrębnych urządzeń elektronicznych,
których integracja będzie coraz bardziej postępować. To właśnie sieć stanowi
podstawową infrastrukturę społeczeństwa informacyjnego, dzięki której można
kupować i sprzedawać produkty i usługi cyfrowe.
Na
początku XXI w. coraz trudniej wyobrazić sobie życie bez Internetu. Aż trudno
uwierzyć, że jeszcze niespełna 10 lat temu mało kto słyszał o tym medium (np.
najpopularniejsza dziś usługa WWW raczkowała w laboratoriach CERNu u progu lat
‘90). Nagle okazało się, że Internet stał się niezbędnym narzędziem w ręku
biznesmena, niepowtarzalnym dostawcą informacji, źródłem rozrywki dla mas,
ogromnym forum dyskusyjnym i miejscem błyskawicznej wymiany pomysłów oraz idei.
Niespełna kilkanaście miesięcy temu podstawowe pytanie zadawane w wielu
środowiskach brzmiało: „Czy zaistnieć w Internecie?”. Dziś brzmi ono inaczej:
„Jak zaistnieć w Internecie?”.
„Wraz z rozwojem Internetu obserwujemy nowe zjawiska,
które wpływają znacznie na nasze życie. Dotychczasowe sposoby pracy, wymiany
informacji, rozrywki, handlu ulegają diametralnym zmianą. Pojawiają się nowe
możliwości rozwoju i wykorzystania potencjału człowieka”[2]. Głównymi
czynnikami dynamicznej ekspansji sieci były: brak ograniczeń biurokratyczno -
rządowych, możliwość współpracy specjalistów z całego świata, globalny zasięg i
niezwykła elastyczność. Przewagą Internetu jest jego interaktywność, czyli
najogólniej mówiąc możliwość dwukierunkowej komunikacji pomiędzy odbiorcą a
nadawcą informacji. Przeglądając zasoby Internetu, użytkownik może bez
przeszkód i w każdej chwili napisać list z zapytaniem dotyczącym prezentowanej
oferty, zamówi książkę w księgarni internetowej czy zarezerwować bilet na
samolot. Możliwości takiej nie oferuje żadne inne medium. Jednocześnie Internet
posiada wszystkie właściwości starszych mediów, co tłumaczy stopniowy, acz
nieunikniony proces integracji pozostałych z siecią[3].
