Istnieje wiele różnych definicji
globalizacji. Najogólniej globalizacja może być rozumiana jako „proces, który
jest tworzony przez zjawiska lub działania o wymiarze ogólnoświatowym. W
znaczeniu ekonomicznym globalizacja i globalizowanie najczęściej są odnoszone
do działalności gospodarczej, gospodarki, rynków branżowych, gałęzi gospodarki,
przedsiębiorstw, konkurencji itp. [1]
Największy i najszybszy postęp
globalizacji widoczny jest w zakresie życia ekonomicznego, w którym coraz
więcej zjawisk ma charakter ogólnoświatowy. Efektem tego jest stopniowe i
konsekwentne tworzenie się ogólnoświatowej gospodarki, powiązanej coraz większą
siecią zależności. Globalizacja oznacza więc „rosnące przenikanie rynków i
wzrost umiędzynarodowienia produkcji, dystrybucji, marketingu i wymiany.
Towarzyszy temu procesowi zmniejszanie kosztów uzyskiwania i przekazywania
informacji, a więc zwiększanie możliwości dostępu do nowoczesnej technologii
coraz większej liczbie krajów i społeczeństw.”[2]
B. Liberska przez globalizację rozumie
„rosnące współzależności między krajami na całym świecie w związku ze wzrostem
wielkości i wielości transakcji obejmujących wymianę towarów i usług, oraz
przepływy kapitału, a także szybkie i szerokie rozprzestrzenianie się
technologii. Technologia uczyniła globalizację widoczną, liberalizacja zaś
przyczynia się do jej pogłębiania.”[3]
Według A. Zaorskiej globalizację należy
traktować jako „dokonujący się w świecie długofalowy proces integrowania coraz
większej liczby gospodarek ponad ich granicami, dzięki rozszerzaniu oraz
intensyfikowaniu wzajemnych powiązań, w
wyniku czego powstaje ogólnoświatowy system ekonomiczny o dużej współzależności
i znaczących reperkusjach działań podejmowanych w różnych krajach.”[4]
Główne elementy globalizacji w
gospodarce światowej to handel, inwestycje zagraniczne, transfer kapitału i
technologii; tworzą one silne powiązania nadające gospodarce, i nie tylko,
kształt globalny. „Liberalnie rzecz ujmując, globalizacja dotyczy globu – czyli
cech, działań, procesów, zjawisk, skutków, zagrożeń, które są globalne, ergo,
które globalne stanowią.”[5]
Ogólnie mówiąc, globalizacja to „trendy
i koncepcje w zarządzaniu przyszłością świata (strategicznym planowaniu)
zmierzające do kreowania standardów w produkcji oraz zachowań konsumentów na
globalnych (światowych) rynkach.”[6]
[1] A.K. Sundram, J.S. Black,
za: A. Zaorska, Ku globalizacji? Przemiany w korporacjach transnarodowych i w
gospodarce światowej, Warszawa 1998, s.13.
[2] Lidia Gabryś, Instytucja
państwa w dobie globalizacji, z: Wyzwania procesu globalizacji wobec człowieka,
red. Ewa Okoń-Horodyńska, Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego,
Katowice 1999r., s.48.
[3] B. Liberska, Procesy
globalizacji i regionalizacji w gospodarce światowej, w: Globalizacja
gospodarki światowej a integracja regionalna, Warszawa 1998, s.41-42, z:
Wyzwania procesu globalizacji wobec człowieka, red. Ewa Okoń-Horodyńska,
Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego, Katowice 1999r., s.48.
[4] A. Zaorska, cyt. za: Lidia
Gabryś, Instytucja państwa w dobie globalizacji, z: Wyzwania procesu
globalizacji wobec człowieka, red. Ewa Okoń-Horodyńska, Akademia Ekonomiczna
im. Karola Adamieckiego, Katowice 1999r., s.49.
[5] L. Zacher, cyt. za: Lidia
Gabryś, Instytucja państwa w dobie globalizacji, z: Wyzwania procesu
globalizacji wobec człowieka, red. Ewa Okoń-Horodyńska, Akademia Ekonomiczna
im. Karola Adamieckiego, Katowice 1999r., s.49.
[6] Cezary Królewicz,
Globalizacja w aspekcie odpowiedzialności indywidualnej człowieka, z: Wyzwania
procesu globalizacji wobec człowieka, red. Ewa Okoń-Horodyńska, Akademia
Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego, Katowice 1999r., s.55.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.