Globalne konferencje (szczyty)

Postępująca globalizacja i zaostrzanie się problemów wymagających globalnego podejścia do ich rozwiązania doprowadziły w l. 90-tych do zorganizowania całego cyklu globalnych konferencji poświęconych głównym wyzwaniom:

Ø Zależnościom między ochroną środowiska a rozwojem (Rio de Janeiro, 1992 r., tzw. „Szczyt Ziemi”)

Ø Prawom człowieka (Wiedeń, 1993)

Ø Ludności, czyli problemom demograficznym (Kair, 1994)

Ø Problemom społecznym, głównie ubóstwu (Kopenhaga, 1995)

Ø Sytuacji kobiet (Pekin, 1995)

System z Bretton Woods

Ø W lipcu 1944 r. przedstawiciele 44 krajów na spotkaniu w Bretton Woods (New Hampshire) podpisali statut porozumienia w sprawie Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

Ø Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Walutowych i Finansowych, była faktycznie próbą ustawienia kompleksowych ram całej gospodarki światowej.

Ø Powołanie do życia dwóch organizacji, Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego, miało umożliwić koordynację współdziałania wspólnoty międzynarodowej w dziedzinie finansów międzynarodowych i pomocy gospodarczej.

Ø Trzeci filar, dotyczący handlu międzynarodowego istniał w formie okrojonej (GATT) i powstał dopiero w 1994 r. jako WTO czyli Światowa Organizacja Handlu.

Kryzys systemu z Bretton Woods

Ø Rozpad międzynarodowego systemu walutowego na przełomie l. 60-tych i 70-tych

Ø Problem ubóstwa i dysproporcji rozwojowych

Ø Kontrowersje wokół „Konsensusu Waszyngtońskiego” i jego wpływu na transformację gospodarczą b. krajów komunistycznych i szeregu krajów rozwijających się

Ø Problem zadłużenia międzynarodowego

Ø Kryzysy finansowe, zwłaszcza l. 90-tych

Ø Zlokalizowanie faktycznych ośrodków dyspozycji politycznej poza strukturami międzynarodowych instytucji finansowych (triada, G-8, OECD)